Site Girlzz-Offroad schreef:FOUR-X VERSLAG 6 JUNI
Een klein jaar geleden heb ik de andere GIRLZZ van GO! gek weten te maken om dit jaar iets te gaan doen op gebied van downhill of andere extremere vormen van mountainbiken. We hebben er een wintertje op zitten broeien en ik werd wakker geschud toen ik werd gebeld door Jeroen Burgstad van de Stichting Bikefestival. Of ik aub dit jaar niet wéér in mijn eentje wilde verschijnen op de four-X wedstrijd. Dus of ik even wat andere dames wilde regelen...
Mijn respons was heel duidelijk: "Alleen als ik ze een keer op jullie parkoers mag laten trainen!". Dat moesten we dan een keer gaan regelen, ik kreeg in elk geval alle medewerking. De reacties op een oproep op het forum van mountainbike.nl in de girlscorner een maandje later zorgden voor een onverwachte avalanche...
Aangevuurd door het aanstekelijke gelobby van Jeroen Burgstad leende Olivier Sander van 24 Bicycles per direkt 3 van zijn prive 24's aan ons uit én kwam met een stand goodies te komen staan. Evenals Bike2Build, want Lennard van Winden trok een flink aantal bikes uit de schuur én dankzij de banden van de Stichting Bikefestival met Kona, kregen we ook diverse Kona's uitgeleend. Tenslotte wist Cannondale Europe ook een drietal crosscountry bikes los te weken voor ons en het Rijwielpaleis in Bilthoven stopten nog een paar extra fietsjes in de grote bus voor zondag. Kortom: de bikes waren er, nu de deelnemers nog!!
De timing kon niet beter, samen met de 'opening' van onze nieuwe website kwam de editie van het magazine O2Bikers, met daarin een groot artikel over GIRLZZ OFFROAD. Alle nederlandstalige mountainbikesites werden door ons belaagd met het nieuws rondom onze website en de geplande GIRLZZ dag 6 juni in bergschenhoek en Bike2Build plaatste een banner naar onze site, linkten naar ons in een nieuwsbrief en de bezoekersaantallen van die week waren SKYHIGH! Binnen anderhalve week hadden we al 10(!) inschrijvers voor de four-X. Opvallend was dat ik maar 2 eenzame XC-dames had weten te strikken, maar helaas bleek de timing hiervoor niet ideaal te zijn. 6 Juni viel samen met de wedstrijd in Arnhem, waar we dus flinke concurrentie aan ondervonden.
Tegen de tijd dat de inschrijving gestopt werd, hadden we 27 four-X deelneemsters en 13 crosscountry-rensters. Een fabelachtig aantal voor de four-X, een discipline die nog geen 2 jaar oud is én die wordt gehouden op een baan die 5 juni pas 'uit de verpakking' kwam, zo nieuw! De dames hadden dus zelfs de primeur om als een van de eersten om de enige four-X baan in Nederland te mogen rijden.
Ik kon het gewoon niet geloven toen er uiteindelijk inderdaad 26 enthousiaste dames bezig waren op de parkeerplaats van het terrein.
Onder begeleiding van Jarno, Bernard, Daniel en Arthur werd de basis gelegd, het remmen, het hoppen en de begeleiding wist op die manier een scheiding te leggen in beginnende- en gevorderde bikers.
Jarno en Bernard namen de beginners onder hun hoede en lieten ze eerst oefenen op het 'beginners' parkoertje op het gras tussen de Kona-vlaggen. Naderhand hoorde ik dat sommige DAT nog enger vonden dat het eigenlijke parkoers. Daarna werd de baan in stukken gehapt en namen de beide groepen de baan meter voor meter door. De benauwde gezichtjes in de ochtend uren straalden tegen het eind van de middag op pure fanatisme uit. Niemand liet zich de overwinning zomaar afsnoepen tijdens de four-X wedstrijd.
Dat de gezichtjes een beetje benauwd keken, kwam trouwens niet alleen door het spannende parkoers. Ook de temperatuur kwam langzaam tot een hoogtepunt en de verplichte lange mouwen werden bliksemsnel omgewisseld voor shirtjes en hemdjes. Een aantal sterke heren sjouwden een paar liter koud water naar boven, om op het 'terras' een minibar te openen, tot ons groot genoegen.
De pauze tussen de middag kwam op het juste tijdstip, want een flink aantal dames waren al goed 'lek'. De gastheren (voor de gelegenheid netjes geschoren en gekapt) namen het op zich om de dames te bedienen, in blote borst (tot groot plezier van het vermoeide vrouwvolk) werden de pasta's uitgeserveerd en konden de koolhydraatniveau's weer aangevuld worden. Gelukkig kon ik alleen maar vrolijke dames ontdekken, hier en daar een schaafwond, die vol trots getoond werd, gelijk met de vurige verhalen van hoe ontzettend jullie aan het genieten waren. Ook viel er een heleboel spanning weg bij de meesten en kon er na de middag weer volop genoten worden.
Tegen half vier werd er door Jeroen een wedstrijdschema in elkaar gedraaid en yours truly moest last minute toegevoegd worden en ik haaste me maar naar boven. De eerste heat was voor een aantal ook de laatste heat. Sommigen waren daar stiekem ook wel blij mee, ik denk dat iedereen namelijk al op zijn tandvlees naar boven aan het kruipen was. Ook ik moest alles uit de kast halen om uberhaubt in beweging te komen en te blijven, het parkoers is ook weer zo in elkaar gezet dat je namelijk niet lui naar beneden kunt rollen, je moet ECHT fietsen!!
Onder luid gejuich van de toeschouwers werd fanatiek gestreden, niemand gaf de overwinning zomaar uit handen, ik heb zelfs een keer gezien dat iemand uit de beginners klas iemand uit de gevorderde klas voor wist te blijven! Dat mag toch ook voor de instructeurs een mooi compliment zijn. Uiteindelijk gingen de finales wél uitgevochten worden door 4 deelnemers uit de gevorderde klas. Waar het volgens mij een pure overleving was, ik was ontzettend blij dat ze geen "beste van 2 runs"-finale wilden houden. Nóg een keer naar boven, ondanks dat een aantal sterke frisse heren de fietsen van ons hadden overgenomen, waren we allemaal stuk voor stuk gesloopt! De derde trede was ook net hoog genoeg om nog op te kunnen strompelen. Amanda en Bianca, de nummers 1 en 2, hadden volgens mij minder moeite om hun ere tredes te beklimmen en de prijzen van Bike2Build en 24 Bicycles in ontvangst te nemen.
Onze grote dank gaat uit naar de sponsoren, Bike2Build, Rijwielpaleis Bilthoven, 24 Bicycles, Kona, Cannondale Europe, Stichting Bikefestival en de Dirt Diggers.
Alle aanmoedigende heren langs de baan en 't verzorgend 'personeel', de instructeurs Jarno, Arthur, Daniel en Bernard en Mieke, de vleugels van RedBull en verder iedereen die een handje heeft geholpen deze dag tot zo'n enorm succes heeft gemaakt.
De emails liegen er niet om: WANNEER MOGEN WE WEER!!!!
Misschien geven we er eind dit seizoen nog wel een vervolg aan! En speciaal voor die ongeduldige dames, lees de BAANREGELEMENTEN , elk weekeinde zijn er wel mensen aanwezig, zorg dat je veilig ingepakt bent en VEEL PLEZIER.
Verslag door Tanja de Bie
Mijn foto's van het weekend
