'Dat' zag ik afgelopen weekend ook weer bij een georganiseerde tocht. Reed als enige met een starre fiets, alle anderen reden AM. Vaak rijdt ik achteraan om in de gaten te houden of iedereen meekomt (zijn wel eens iemand kwijtgeraakt onderweg) en kwam als laatste bij een cruxje waar iedereen afstapte en naar beneden liep. Heb een hekel aan cruxen vooraf 'lezen' en ga eigenlijk altijd voor 'on sight'; cruxje was in het geheel geen probleem. Is een starre fiets nu beter dan een AM op trails? Nauwelijks maar kennelijk wisten de anderen nauwelijks de mogelijkheden van hun materiaal te benutten. Het zit voornamelijk tussen de oren (op het niveau waar de gemiddelde AM-eigenaar fietst).nielsvk schreef:
Misschien is het wel andersom: waar de 'fanatieke recreanten' alle door de marketingafdelingen aangevoerde 'verbeteringen' klakkeloos voor waar aannemen, weten de profs en hun mecaniciens uit hun ruime praktijkervaring wat écht verschil maakt en wat niet?
Misschien zijn de verschillen die het materiaal maakt kleiner dan het verschil veroorzaakt door het zelfvertrouwen dat een rijder krijgt van (in zijn/haar ogen, al dan niet onderbouwd) 'beter' materiaal? Waarbij 'beter' simpelweg kan betekenen: bewezen dat het werkt en heel blijft.
Ik denk dat als je nog een 1000 euri over hebt op je budget je meer nut hebt van een goede cursus dan een betere fiets.
En toch nog even een disclaimertje. Yepp, ik ben arrogant. Maar niet zo arrogant dat ik niet weet dat ook ik gewoon een middenmoter ben.