Zo, weer terug van een weekje in de Franse Alpen. Dus de Merida is nu wat serieuzer aan de tand gevoeld en met positief resultaat: echt een heerlijke fiets!
Eigenlijk kun je de ervaringen in twee delen zien: hoe bevalt het rijden met ondersteuning (en dan specifiek met een Shimano motor) en hoe deed de fiets het los van die motor.
Punt een, het rijden met elektrische ondersteuning.
Nou, dat beviel me ook -of juist- in de Alpen uitstekend! Deze motor geeft z’n vermogen heel mooi vloeiend af, waardoor je ook hobbelige wortel- of keienpaden net zo gelijkmatig op klimt als op een gewone bike. De laagste van de drie standen (eco) is voor veruit de meeste situaties al genoeg. Ik was met drie bikers op gewone mtb’s en nog een e-biker (die door omstandigheden niet getraind had).
Rustig fietsen in eco betekende dat ik meestal net wat sneller klom dan de rest van de groep, maar waarschijnlijk niet sneller dan een echt goede klimmer. Prima, want zo werden de verschillen niet te groot (dus niet lang op elkaar wachten) en doe je ook lekker zuinig met de accu. Ik had wel een reserve accu gekocht om ook langere tochten te kunnen rijden, maar die heb ik deze week nog niet nodig gehad. Tot 60km en 1.500hm haalde ik met een 500Wh accu. Netjes! Je doet dan nog wel vrij veel zelf, maar het gaat me duidelijk gemakkelijker af dan vroeger.
Klimmen op technischer terrein was even wennen. De motor reageert op je eigen input, dus je moet goed getimed en gedoseerd aanzetten voor obstakels. Doe je ook op een normale bike, maar nu moet je ook rekening houden met het inkomen van het motorvermogen. Maar dat went vrij snel en dan kun je dat vermogen prima gebruiken om ergens overheen te komen. Ik vond dit soort werk het fijnst in de middelste stand (trail). Die geeft automatisch meer vermogen als je zelf hard trapt en minder als je rustig aan doet. Wat heel natuurlijk voelt.
De boost stand vind ik in het terrein amper zinvol, of je moet vol gas over makkelijke paden willen jakkeren. Op steile enigszins technische stukken geeft boost zoveel vermogen (en ook vrij abrupt) dat het amper doseerbaar is en de fiets haast een ongeleid projectiel wordt. Geinig voor een stukje knallen op een asfaltklim maar verder niet teveel gebruiken.
De ondersteuning betekende dat ritten waar ik vorig jaar nog steenkapot van terugkwam nu goed te doen waren. Wel moe maar vooral ook voldaan terugkomen na een mooie tocht, dat mistte ik de laatste jaren steeds meer op mijn non e-bike en nu heb ik dat weer teruggevonden. Top!
En dat geldt ook voor de rest van de fiets, wat heerlijke bike
Wat ik al eerder aangaf, de geometrie is op mijn lijf geschreven. Niet te lang, niet te krap, ik zit comfortabel en de fiets voelt lekker wendbaar zonder dat dat ten koste gaat van het vertrouwen op lastige secties. Alles klopt aan de Merida, van de vering (160mm Lyrik en DeLuxe) tot de remmen (XT vierzuigers), drivetrain (GX/XT 1x11), banden (Minion en Rekon 2.8 ) en ook de eigen merk dropper gaf geen krimp. Buiten elke dag even de vering schoonvegen en de ketting checken heb ik geen werk aan de fiets gehad.
Dalen gaat niet veel anders dan op een non e-bike, ik hoefde niet echt te wennen. Gewoon een van de fijnste mtb's die ik gehad/gereden heb, punt
Geen nadelen dan? Ja, de dropper zou iets meer mogen zakken dan 120mm zodat op de steilste secties het zadel echt helemaal uit de weg is. En al heb je rijdend amper last van het extra gewicht (23kg), duwend of dragend is dat een ander verhaal…
En als het te steil wordt of de rotsblokken te groot zijn is het ook op een e-mtb afstappen geblazen.
Er zit wel een loopstand op (waarbij de motor een klein beetje ondersteund zonder dat je trapt), maar die deed amper iets. Nadien vertelde een Franse e-biker me dat je dan de zwaarste versnelling moet inschakelen, ik had juist de lichtste in gebruik. Wat logisch is als je op een klim zit die zo steil is dat je eraf moet…
Maar al met al, de voordelen zijn tig keer groter dan de nadelen en ik ben superhappy met de Merida!
Om het topic ook visueel een beetje leuk te houden uiteraard nog wat plaatjes, met dank aan oa jjspeed en Michello
tikje meer lucht in de demper doen:
effe pauze...
op weg naar de Col de Lautaret:
en ook weer naar beneden...
