Blogtopic:"Adventures & Patrols" Update Vakantie Saalbach P9

[sama]

Klinkt goed
Wellicht wat voor in de zomer...

[Pat.]

Klinkt goed
Wellicht wat voor in de zomer...

Nah, dan weet ik niet of je er vrolijk van wordt. Want dan stikt het van de wandelaars
op de leuke technische trails en is het voor jou als biker ook meer lopen dan iets
anders.

Beter voor mei daarheen gaan en dan zelfs het weekend proberen te vermijden.

Maar het is een heel mooi gebied om de bikes uit te laten.

[ThaSingleTrackMastah]

De leukste stukken zijn wandelpad, die deel je dus, met veel respect, met de wandelaars.
Meer wandelaars = minder fun.
De beste tijd is dus voor de opening vh wandelseizoen.
Dat is dus voor het weekend vd Millmann.

[ivocare]

In de zomer valt het mee (vond ik). Mtb en trail paden zijn volgens mij redelijk gescheiden. Afgelopen zomer daar vele trail runs gedaan en toen vond ik het ook al opvallend rustig.

Voor de mensen die interesse hebben. Vanaf camping birkelt zit je precies langs de trail en mtb paden. De omgeving is er prachtig.

[Stennis]

Klinkt leuk, vooral met die demper problemen

[Pat.]

Zondag 8 apr.
Mondraker on Patrol
Toertocht Vessem,
53 km. & 89 hoogtemeters

Op deze zonnige zondag zakken we af richting Vessen voor hun jaarlijkse
toertocht. Zo'n beetje hetzelfde gebied als waar de toertocht van de
Stickerkoning vorige maand de route had. Maar dan niet met een bevroren
ondergrond maar een flinke opgedroogde en stoffige bosgrond.

Met dit weer zou je uiteraard ook naar de Ardennen af kunnen zakken
maar gezien de A2 dicht is laten we dat maar liggen voor over een paar
weken.

Na het inschrijven wordt het dan toch echt tijd om te vertrekken. Vooral
gezien we uiteraard bijna als laatste van start gaan. Kwestie van zoveel
mogelijk zon profiteren in plaats van een frisse ochtendstart.
We verlaten het dorpje en daarmee ook direct het asfalt. De tocht slingert
en draait over leuke singletracks afgewisseld met brede zandpaden. Een
mooie mix van alles wat je nodig hebt. Vanuit Het Grootmeer zakken we
af richting Knegsel en De Toterfout. Een aantal paden komt me ook bekend
voor uit de tocht van een tijdje terug. Maar nu zijn ze gortdroog en gaan
we er met een mooie snelheid overheen. Een tandje erbij en omhoog in
richting van Oostelbeers en Middelbeers. Een korte pauzestop doen we
aan de andere kant van Het Grootmeer en met nog een aantal leuke
tracks te gaan rollen we terug richting Vessem waar een lekker Radlertje
er wel in fietst.

Het Grootmeer:


Een klassiek Nederlands plaatje:


Jachttoren van Middelbeers:


Even een selfie langs de Hazenloop:

[Pat.]

Dinsdag 10 apr.
Mondraker on Patrol
Rondje Valkenswaard,
48 km. & 46 hoogtemeters

Gewapend met body-warmer, arm-en kniestukken ga ik even snel een
rondje Valkenswaard doen. Het is lekker weer. Redelijk windstil en om
nu vanavond binnen te spinnnen daar heb ik ook geen zin in.
We gaan van start en rijden door de bossen van Hamont richting de
Achelse Kluis. De bossen zijn aardig opgeruimd en ik hoef bijna nergens
meer af te stappen. Binnen no-time bike ik door Borkel en Schaft waar
ik een gedeelte van de vaste route van Valkenswaard op pik. Lekker
draaien en keren door de bossen om via de Malpie vennen naar de
Venbergse watermolen te rollen. Het terras hier laten we nog even voor
gezien en via de vennen draai ik naar Het Zomerhof. Wel krijg ik nog
wat kluunwerk voor mijn kiezen wat sommige oude paden zijn nog steeds
niet opgeruimd. Gelukkig duurt het niet al te lang. De bomen achter me
laten plof ik in een stoel van het zomerhof. Tijd voor koffie met een stuk
vlaai. Je moet er uiteraard ook tijdig van genieten.
Met goed gevulde buik rol ik via de Berg weer terug naar huis. Jep, veel
beter dan binnen spinnen.

Muurtje van de Achelse Kluis:


Mondraker op de Malpie:


Spelen met de zelfontspanner:


Op en neer in 12 seconden:

[Pat.]

Woensdag 18 apr.
Mondraker on Patrol
Rondje Valkenburg/Gulpen,
57 km. & 1179 hoogtemeters

Het is een strakblauwe lucht met zomerse temperaturen van boven de
25 graden. Damn, de zomer is begonnen. Ik zit ook stiekem met een
leuke idee in mijn hoofd. Drie dagen achtereen biken op drie totaal
verschillende bikes op totaal verschillende routes. XC/Gravel/Trail.

Dag 1 van 3:
Voor de eerste dag zak ik af naar het Zuiden van het Land. Het is dan
ook weer een tijdje geleden dat ik naar Valkenburg ben gereden. Op
de Mondraker wil ik een leuke XC tocht doen met de combinatie van
Valkenburg en Gulpen. Ik parkeer de auto bij het miljoenenlijntje en
de eerste klim laat niet lang op zich wachten. De Mondraker geeft geen
krimp en we schieten al snel naar boven.
In de bossen is het nog redelijk benauwd maar naarmate de tocht vor-
dert wordt het steeds warmer maar wel aangenamer en is het heerlijk
fietsen. Bovenop de Cauberg sla ik linksaf richting Gulpen. De Koning
van Spanje laat niet lang op zich wachten en gestaag gaan we omhoog.
Maar het voordeel van omhoog is het lekker naar beneden rollen. De
technische graad van deze tocht is lekker simpel maar de uitzichten en
het gebied maken veel goed. Uiteraard weet ik dat er veel meer uit te
halen is maar zo nu en dan wil je gewoon lekker rollen over de paden
zonder veel te hoeven nadenken.

Bij de Geul neem ik een korte pauze voor een paar reepjes en hierna
komen weer een aantal korte klimmen tevoorschijn. De Gulpen route
zit er alweer bijna op en ik steek weer over naar Valkenburg. Uiteraard
pas ik de laatste kilometers wat aan om nog even wat extra hoogte-
meters en leuke trails te krijgen. Het toefje slagroom op de taart zou je
kunnen zeggen.
Na een geslaagde dag rol ik door het centrum van Valkenburg terug
naar de wagen. Dag 1 van 3 zit er op.

Alles staat weer schitterend in bloei:


Achter het miljoenenlijntje omhoog:


Goed weer voor de hooikoorts... Hatsjoe:


Lekker koel onder het bladerdek:

[Pat.]

Donderdag 19 apr.
Pinky on Patrol
Graveltocht Lommel, België
77 km. & 57 hoogtemeters

Dag 2 van 3:
De tweede dag staat voor de deur. Vandaag gaan we voor het roze
gevaar. Ofwel de gravelbike. Even de bandjes oppompen, olie op de
ketting en we zijn klaar om te gaan. De laatste tocht met de deze bike
dateert immers alweer van vorig jaar tijdens de Kerstkaartenronde.

Vanuit huis geef ik de fiets direct de sporen en al snel zoeven we richting
Lozen en volgen daar de jaagpaden langs het kanaal Bocholt-Henrentals.
Het plan is om koffie te doen bij Dikke Louis en daarna weer lekker terug
naar huis te rollen. Het is immers een stuk warmer dan gisteren en de
zonnebrandolie is uiteraard ook mee. Afzien prima, maar verbranden
hoort daar in mijn ogen toch niet echt bij.
De kilometers gaan snel en even later sta ik al bij het terras van Dikke
Louis. Maar deze is nog gesloten en het cafe ernaast heb ik geen oren
naar.
Een blik op een routebord en een idee schiet me binnen. Ik besluit om
richting Luyksgestel te rijden, dan Bergeijk en vandaaruit over Borkel-
en Schaft terug naar huis.
Zo gezegd zo gedaan en met soepel rollende kilometers draai ik de bike
richting Bergeijk. Tussendoor een korte stop om even in te smeren en
een reepje te doen. De zon staat nu zo hard te branden dat ik besluit
om het terras achterwege te laten en rechtstreeks naar huis te biken.
De chef d'équipe heeft namelijk ook vrij vandaag en ik vermoedt dat
er bij thuiskomst iets kouds op me staat te wachten.

Het kanaal Bocholt-Herentals:


Van Lommel naar Luyksgestel:


De Kraanvennen ver in de achtergrond:


Bijna thuis via de Beverbeekse Heide:

[Pat.]

Vrijdag 20 apr.
Ragley's Adventure
Trailtocht Esneux, België
40 km. & 1050 hoogtemeters

Dag 3 van 3
De derde en zwaarste dag van de drie. Niet het zwaarste om te biken.
Maar de zwaarste om op te staan, je spullen te pakken, in de wagen
te stappen en weg te rijden. Dat gaat op me op bikevakantie een stuk
makkelijker af omdat je dan direct weg kunt rijden op de bike.

Maar al snel zit ik in de wagen en arriveer in Tilff voor een lekker rondje
trails rijden rondom de universiteit van Sart en de rotstuinen van Esneux.
Vanuit Tilff starten we direct met een flinke klim naar het Plateau van
Sart Tilman. Ik kijk op de gps en besluit dat het tevens een leuke dag is
om wat nieuwe trails te verkennen. De Ragley heeft er zin in en bergop
rollen de dikke Vittoria's verrassend soepel.

De eerste singletracks tonen zich al snel en met een grote smile leg ik
de bike van oor tot oor in de bochten. Het blijft een schitterend gebied
met zo'n beetje alles erop en eraan. Vanuit het topje van het plateau
loopt er een heel lange singletrack direct naar de Ourthe. Dat blijft een
lekkere afdaling en de bike verslind het allemaal.
Helaas moeten we nu alleen weer dat plateau omhoog om via Sart in de
richting van de Rotstuinen van Esneux te rollen. Ofwel La Roche aux Faucons.
Een schitterende bocht in de Ourthe met mooie uitzichten. En uiteraard
mooie paden.

Ik besluit om de route aan te passen en wat nieuwe paden te zoeken.
Aan de Oostkant van de Rots daal ik via een aantal leuke switchbacks af
naar de Ourthe. Heerlijk. Nu is het tijd om te zoeken en ik vind een GR
pad wat precies onder de rots naast de rivier loopt. Lekker draaien en keren
en niet teveel naar links kijken want dan lig je in het water. Een paar keer
moet ik van de bike af om over een boom te stappen maar gelukkig blijft
het bij een paar keer.

We nemen tijdelijk afscheid van de rivier en starten met een lange klim.
Gelukkig ligt deze wel onder een bladerdek verscholen want de temperatuur
liegt er vandaag niet om. Het is peentjes zweten maar daar laten we ons
niet zo snel door afschrikken.
Boven schiet ik een lekker technische afdaling in waar de technische bagage
flink wordt aangesproken. Nog even spelen met de camera en al snel sta ik
in Esneux. Ik besluit om hier nog even omhoog te biken en via een paar
mooie trails naast het water weer terug te rijden naar Tillf.

De terrasjes zitten goed vol en de ijscoboer in Tillf ziet er gezellig uit.
Dat laten we uiteraard niet liggen na een mooie dag vol avonturen.

Spelen rond Esneux:


Het einde van een lange afdaling:


La Roche aux Faucons:


Alles staat schitterend in bloei:

[Pat.]

Zondag 29 apr.
Ragley's Adventure
Toertocht Sart lez Spa, België
54 km. & 1185 hoogtemeters

Ondanks dat ik weet dat het technische karakter van de Toertocht in Sart
lez Spa een stuk minder is geworden zak ik toch af naar de Ardennen om
hieraan mee te doen, het is namelijk heerlijk weer en ik heb weinig zin in
een gps tocht. Gewoon lekker pijltjes volgen en een babbeltje maken onder-
weg zie ik wel zitten.

Vanuit het voetbalveld rijden we een veldweg in en worden al snel getrak-
teerd op een leuke singletrack afdaling. We vervolgen de route over een mix
van brede paden en wat singletracks. Maar geklommen wordt er vandaag. De
hoogtemeters vliegen om je oren en na het meer van Warfaaz toont de eer-
ste bevoorrading zich. Na een hapje en een drankje rijden we verder en net
als vorig jaar toont de tocht wat meer karakter. De afdalingen worden wat
technischer en de kilometers rollen lekker weg.
Maar ondanks het lekkere zonnetje rolt het niet snel vandaag, de regen van
afgelopen nacht en deze morgen hebben er voor gezorgd dat de paden
een beetje vochtig en modderig geworden zijn. Alle regen komt van onderen.
Een goede training, dat is wel duidelijk.

De tweede bevoorrading komt al in zicht en we biken terug naar de Sart Lez
Spa. Maar niet voordat we nog een paar hele mooie afdalingen voorgeschoteld
krijgen. Het lijkt een beetje op:"Save the best for last". Maar beter op het
einde als helemaal niet.
Na een geslaagde dag rijden we weer terug naar huis, de koffie in de auto is
na vier uurtjes nog steeds warm, en een dikke hamburger zou er ook we in gaan

Dit zien we niet graag. Dan nog liever gravel:


Mooie uitzichten op een zonnige dag:


Ardense riviertjes doen het altijd goed:

[Pat.]

Woensdag 9 mei
Ragley's Adventure
Trailtocht Spa, België
37 km. & 1010 hoogtemeters

Een tweetal herten kijken mij vanuit het weiland verbaasd aan, ze vragen
zich af of ik een gevaar ben ja of nee. Maar tegen de tijd dat ik mijn
camera gepakt hebt springen ze door het weiland heen. Een vrolijk tafe-
reel wat je niet snel meemaakt.

Vandaag zijn we namelijk in Spa voor een rondje om de kerk. Bijna letterlijk
want we doen maar twee heuvels aan. Eentje aan de noord- en een aan de
zuidkant van Spa. Vanuit de parkeerplaats beginnen we direct met klimmen.
Het zijn pittige klimmetjes en het lichtste verzet moet er flink aan geloven.
Maar de afdalingen maken veel goed en het is een mooie mix van trails en
makkelijkere paden. We laten Balmoral achter ons en biken richting Stockay
naar de Hippodrome midden in de bossen. Een vrij natte trail zo blijkt want
mijn voorwiel besluit dat een modderplas die weinig diep leek toch dieper
was dan de naaf. Gelukkig kan ik net mijn voet op een boomstronk zetten
en blijven de schoenen droog. Maar jeetje wat stinkt die modder... gelukkig
is het kurkdroog en is de modder binnen no time opgedroogd.

De Hippodrome laten we achter ons en we klimmen verder. Op weg naar
een hele mooie afdaling langs het stroompje de Spa. Lekker rollen over de
grote stenen en trapjes afrollen. Het blijft een mooi gebied hier. We volgen
de stroom naar het dal en zijn alweer op de terugweg naar Spa.
Maar ineens is mijn achterband leeg. Een scheur van een dikke centimeter
dwars door het canvas. Een messcherpe steen is hier de oorzaak van. De
leisteen is ook niet misselijk voor je banden en tegen deze scheur is geen
latex opgewassen. Alles schoonmaken en een binnenband steken is de
enige remedie. Gelukkig heb ik deze altijd twee bij en binnen korte tijd zit
ik weer op de bike. Nog een paar mooie afdalingen en lange trappen te gaan
en de dag zit er weer op.
De terrasjes laat ik achterwege want het Hemelvaartsweekend staat voor
de deur. De drukte op autoweg wil ik wel voor zijn, de filegoden zijn me
gunstig en al snel zoef ik richting thuis.

Spa vanuit een wandelaarshutje:


De hertjes nog net kunnen "vangen":


Riviertjes genoeg in deze omgeving:


Weinig selfie's vandaag maar eentje is genoeg

[Pat.]

Vrijdag 11 mei
Mondraker on Patrol
Hut van Mie Pils, Waalre
69 km. & 131 hoogtemeters

Daar waar we de vorige tocht twee herten maar met moeite op de foto
kregen doen we het vandaag nog een paar keer dunnetjes over. De
herten zijn los en nr. 5 gaat netjes op de gevoelige plaat.

Jep, nr. 5 inderdaad. Vandaag kwam ik allerlei wild tegen tijdens een
rondje naar de Hut van Mie Pils. Vertrekken vanuit huis om via de Bever
en de Achelse Kluis door de Brugseheide richting Valkenswaard te rollen.
Bij de Kluis zie ik de eerste reetjes langzaam door het bos hobbelen en
een paar kleine eekhoorns klimmen snel in een boom. Een reiger vliegt op
in de verte en de kilometers tikken gestaag weg.

Bij Valkenswaard steek ik de grote weg over en via een lading singletracks
bike ik langs de Gredeschutven en Meeuwven naar de Hut. Ik had verwacht
dat ik een van de eerste was maar het terras zit al aardig vol. Een bak
koffie en stuk appeltaart gaat er wel in.
De lichte lunch is achter de rug en de teller begint weer met tikken. Op naar
de Grote Heide. De tocht van vandaag is bijna 90 % onverhard met een flinke
dosis singletrack. Rond het Veeven zie ik in de verte nog een paar herten
grazen maar deze hebben maar interesse in het gras dan in een rare biker.

We laten de heide voor wat het is en via de tracks rijden we richting de
kraanvennen. Hier staat hert nummer 5 midden in een weiland en blijft netjes
poseren voor de camera. Inzoomen en snel focussen:"Knip, ik heb je."
Na de pose wandelt het hert langzaam terug naar de bosrand en ik bike
gestaag door richting huis.
Wat een leuke natuurtocht was het vandaag. De kilometers gingen ook een
stuk sneller dan verwacht.

Het Veeven op de Grote Heide:


Op pad met Ekoi:


De Rhododendrons staan overal vol in bloei:


Netjes poseren voor de camera:

[sama]

Ik denk dat je in de war bent met Rhododendrons Pat!
Hortensia's bloeien pas in de nazomer, en zien er toch wel iets anders uit
Wrl weer een mooi tochtje gemaakt hoor met al dat mooie wild

[Pat.]

Zaterdag 19 mei
Ragley's Adventure
Trailtocht Bernkastel Kues, Duitsland
32 km. & 975 hoogtemeters

Een gezellig weekend weg met de familie en in de ochtend met zijn allen
een lekkere relaxte fietstocht langs de Moezel. Daar brengt de middag toch
verandering in want nu ga ik steil langs de Moezel omhoog, en uiteraard
ook weer omlaag.

Vanuit het hotel daal ik via een aantal leuke trapjes af naar de brug in Bern-
kastel Kues en steek zo de Moezel over. Een paar meter door het oude
centrum en ik sla linksaf om via de wijngaarden omhoog te biken. En dat
is direct de langste klim van de dag. 300 hoogtemeters later sta ik boven
aan de wijngaarden met een schitterend uitzicht over de Moezel en al
haar pracht.
Na even van het uitzicht te hebben genoten is het tijd voor een afdaling.
En wat voor één! Eén lange singletrack van boven op de berg tot onder in
het dal. Veel flow en lekker laten lopen. Een paar keer vol in de remmen
voor een blinde bocht en dan weer laten gaan.

Onderweg kom ik nog een paar bekenden tegen die lekker aan het wandelen
zijn. Na een kort babbeltje daal ik verder af naar Bernkastel voor de volgende
klim.
We klimmen in de richting van Longkamp en nemen tussendoor nog een paar
technische singletrails mee zodat we weer onder aan dezelfde weg staan.
Het valt op dat er tegenwoordig een vaste route is in Bernkastel. En deze is
helemaal niet gemaakt volgens sommige Duitse maatstaven. Bijna alleen
maar singletracks en mooie trail afdalingen. Dat doen ze goed hier en er
kunnen menig routebouwers wat van leren.

Een stukje later sta ik in Monzelfeld voor het laatste gedeelte van de tocht.
We duiken de bossen in en bij een uitzichtpunt zie ik achter mij een andere
biker. Ik maak een praatje en het blijkt een kennis te zijn van forumlid Eiri
welke hier in de buurt een huisje heeft. We nemen afscheid en kiezen beide
een andere route naar beneden. Ik ga voor de singletrack afdaling met een
lading haarspeldbochten. Wauw, wat rijdt die bike toch lekker. De fully mis
ik hier nog niet en alles wordt lekker door de banden verslonden.

Maar aan al het mooie komt een eind en ik laat de bike door Bernkastel
over de brug rollen. Op naar het hotel waar een Weizen klaar staat. Maar
die komt niet voor niets want het hotel ligt boven op een berg...

Bernkastel Kues aan de Moezel:


Trailtjes omlaag rijden:


En langs de wijngaarden weer omhoog:


Met als laatste de Burgruine Landshut: