Rob laat je niet gek maken, lekker belangrijk internet etikette, heel het internet verwordt zo langzamerhand een verzameling betweters die het echte leven lijken te verwisselen voor schijn identiteiten.
Ze hebben wel een puntje die parcoursbouwers, zij zijn ook maar slachtoffer, en als vrijwilliger bij MTB Noord west begrijp ik dat maar al te goed. De druk op de routes is groot.
Parcoursen worden vandaag de dag in NL voor de beginnende mountainbiker gebouwd.
Die beginnende mountainbiker mag niet op zijn bek vallen want stel je voor.
De parcoursbouwers zijn als de dood dat ze iets doen waarvoor ze later aangemerkt worden.
De stichtingen en verengingen coveren hun ass, en de land eigenaren doen hetzelfde.
Gevolg ? Emotieloze snelbanen door het bos. Heel erg veel fun. Maar het had nog veel meer fun kunnen zijn.
Dat zie je overal. Op Schoorl worden obstakels weggewerkt, gaten dicht gemaakt, afdalingen continue bijgewerkt. Dat bedoel ik niet negatief, sterker nog een hele kleine kern werkt zichzelf op hun normale werk uit de naad, en daarnaast lijken ze meer getrouwd met de route dan met hun echtgenoot(e). Dikke chapeau.
Op Amerongen/Leersum wordt met spuitbussen op bomen gespoten om een 20cm hobbeltje aan te duiden, een hobbeltje dat best 1,20meter hoog had mogen zijn, als een mooie table top. Maar helaas. Dat zou te fraai zijn.
Overal in NL moeten bordjes bij "gevaarlijke afdaling" die vervolgens door kids van 4 jaar (serieus) fluitend wordt gereden, en waar volwassen kerels tegen je beginnen te schelden als je ze op een meter afstand in de binnenbocht voorbij steekt. Diezelfde volwassen kerels die met het snot voor de ogen rijden, gefocussed op hun beloning in de vorm van een 2587e plaats op de Strava ranglijst. Maar o wee je gebeente als er iemand voor ze rijdt die ze een sectieverlies van 3sec opleveren. Die langzamere rijder, niet zelden op een huurfiets, die moet dat "oprotten". Tenminste, dat soort termen hoor ik dan uit een mond met dikke lippen van de adrenaline en schuim in de hoeken, tevoorschijn komen. Plaats vervangende schaamte zou je ervan krijgen.
Het mountainbiken Rob, zoals jij, ik en vele anderen dat nastreven, is zo langzamerhand niet meer. alles moet gereguleerd, omkadert en in hokjes geplaatst worden. De reetfietser moet de mogelijkheid hebben om op zondag een mountainbike route te kunnen rijden, terwijl de lol voor de echte mountainbiker er zo langzamerhand wel vanaf gaat. Het genieten van ongerepte natuur is zo echt wel voorbij in NL. Begrijp me niet verkeerd, de route van Amerongen/Leersum is natuurlijk prachtig gaaf en on Nederlands dik, maar zeg nu eerlijk. Ondanks het hele gave bochten, slinger en jump werk, is dit meer een kermis attractie aan het worden dan een mooie mountainbike route. Ik heb 15 jaar lang elke zaterdag en elke zondag gereden over de meest prachtige trials op de Utrechtse Heuvelrug, trials waar je niemand anders dan een paar herten, vossen en miljoenen konijnen tegenkwam, meestal >150km afgelegd per weekend. Dat mag niet meer. We moeten in het keurslijf. Niet rijden als het regent hoort daar blijkbaar bij. Met de bladblazer door het bos hoort daar blijkbaar ook bij. Ik druk me zachtjes uit als ik zeg dat ik een beetje moeite heb met deze ontwikkeling, en dat ik het erg jammer vind.
Gelukkig hebben we op Schoorl een luxe probleem, wat gelijk ons grote nadeel is. Een sterk absorberende (zand) bodem. Van water geen last. Van mulle troep des temeer. Uitstekende bodem voor een mAntis trouwens. Dat dan weer wel