btw: het was between jobs, maar idd, altijd leuk om met amerikanen over onze vakantieaanpak te praten
Alhoewel dat met amerikaanse bikers minder opvallend is; dat zijn toch vaak mensen met echt een fietspassie, die verhuisd zijn voor hun sport en bij voorkeur 4x per week een rondje op hun hometurf rijden.. en niet te veel erbuiten..
maar laat ik es verder gaan:
van Zion NP naar Moab
Ondanks dat er nog veel te fietsen was in de omgeving van St George (zie
http://www.utahmountainbiking.com voor routes bv) gingen wij door. We wilden nog veel zien en vooral bij de North Rim van de Grand Canyon een mooi 3 daags rondje doen door het Kaibab NF (zie bikepacking voor route).
Dus alles maar weer ingepakt en via Kanab naar North Rim gereden, via Great Sand Dunes NP. Dat is niet bijster boeiend, als je al es zand gezien hebt tenminste. Fietsen is er kansloos, quad rijden daarentegen gebeurt er enorm veel.. Kanab is eigenlijk het laatste dorp in de buurt en het grootste dorp van de Arizona strip (alleen net Utah), het gebied dat door de Colorado river van Arizona afgescheiden wordt. Een conservatief gebied met wild west alure. Prachtig om doorheen te cruisen!
Nadat we in Kanab een hoop eten gekocht hebben rijden we de enorme bult, rug, op die het Kaibab plateau vormt. Echt cool om vanuit de woestijn zo alpien terrein in te rijden!
We rijden naar De Motte Campground, net buiten het Grand Canyon NP en midden op het Kaibab plateau. Het is er vrij fris en hoog (2700m) en aanmelden doe je bij een ranger die als trapper zo uit een boek van jack London lijkt te zijn weggelopen. Het blijkt een veteraan. Daarna natuurlijk meteen doorgereden naar de Rim. Erg vet natuurlijk, alleen het weer is slecht dus besluiten we later nog maar es uitgebreid de tijd te nemen.
Na lang wikken en wegen besluiten we toch niet de drie daagse te doen. We vinden het te pittig qua hoogtemeters en baggage icm temperatuur en conditie. Vandaar dat we een rondje samenstellen van 50km beginnend met de Arizona trail van north rim bezoekers centrum tot ruim over de helft richting Jacob Lake en dan terug via forest roads aan de west kant van de weg. Erg mooie tocht! Echt alpien terrein, veel omgevallen bomen en wildlife.. Weer heel wat anders dan de woestijn waarin we tot nu fietsten!
de AZT:
Op het omkeerpunt heeft in 2004 (?) een enorme bosbrand huisgehouden.. erg indrukwekkend om te zien, en lastig te navigeren per fiets
Echt bijzonder om te zien hoe zo'n bos zich (langzaam) hersteld. De overheid probeert met aanplant het proces wat te versnellen, maar het zal nog decennia duren voor het weer een dicht woud is.
dan op naar de canyon:
en de dag erna naar de Rainbow Rim, de enige mountainbike trail langs de rim van de canyon. Dat is dus sowieso een must!
De weg ernaartoe is gravel en later offroad, maar bij goede omstandigheden (droog) goed te doen met een 2wd auto. We wildkamperen bij Locust point en rijden vandaar out and back naar de uiteinden van de route. Fantastisch!! Routetechnisch niet super bijzonder, had ook in NL kunnen liggen, maar uitzicht natuurlijk trippleA
En dan 's avonds lekker chillen op een uitzichtpunt naar het westen, ondergaande zon....WOW.
Na een lekker nachtje onder de sterren, en dat zijn er een hoop op Locust pt
, gaan we verder richting Moab. Onderweg doe je veel prachtige natuur en cultuur aan, maar zoek dat vooral zelf een x uit
Wij besloten een stop te doen bij Antelope Canyon. Zo mooi als de foto's zijn, zo verschrikkelijk is de ervaring er te zijn: Je weet dat je op een plek bent die het best tot z'n recht komt als je er eens in stilte vanuit een hoekje van kan gaan zitten genieten, alleen gaat dat niet want iedere seconde duwt iemand je opzij voor een foto of wordt je gemaand door te lopen omdat de volgende groep eraan komt. Hel. Maar leuke kiekjes
Snel weg daar, en op naar Monument Valley. Iconisch maar toch ook een beetje tegenvallend, want weer kan je in de auto aansluiten en achter de meute het rondje volgen. Toch maar gedaan
Het mooiste van de dag was voor ons echter de overnachtingsplek. Ten noorden van Monument Valley en vlak boven de San Juan river ligt de Moki driveway. een haarspeld-bochtig weggetje waar de Lonely Planet nogal bijzonder over doet, maar dat eigenlijk de moeite niet waard is. Ga je bovenaan deze weg links, dan kom je na een paar km op de rand van een klif, Muley Point, vanwaar je een fantastich uitzicht hebt op de torens van Monument Valley bij zonsondergang. Echt een aanrader
De dag erna rijden we onverhard via een aantal washes met pueblo resten van natives richting Monticello (lekker lunchplekje) en door naar Moab. Moab, daar moet je je op een bike-forum natuurlijk genuanceerd over uitlaten
, vond ik als plaats behoorlijk tegenvallen. Je kan er lekker eten en er zijn ook leuke lui, maar ze verdwijnen een beetje in het niet tussen de geriatrische off-roaders en bierbuiken. En het is er enorm warm! Dat moet je niet onderschatten. Eerst stonden we op Canyonlands, een camping downtown (je hoort het verkeer), alle andere waren mutvol, maar naar de hoogstnoodzakelijke douche zijn we snel overgestapt na een van de BLM campgrounds namelijk Oak Grove. En dat is een tip, aangezien het een van de weinige campgrounds is met schaduw
en doordat mensen water boven schaduw waarderen is er ook nog es plek! (alleen geen water, dat moet je zelf regelen, maar dat kan eenvoudig door dagelijks ff bij het bronnetje recht onder slickrock langs te gaan, 100m na de afslag op US128 (castle valley). Wij kwamen dit natuurlijk pas na enige tijd te weten
Omdat we al zo'n tijd niet gefietst hadden en nu wel echt es aan de bak wilden, gingen we meteen de volgende ochtend met een shuttle naar de top van de berg om "the Whole Enchillada" (zeg maar: the full monty) te rijden (de meesten deden porcupine rim). helaas door wat sneeuw konden we niet compleet tot Burro pass omhoog fietsen, maar met volledige Hazzard county erbij kunnen we wel spreken van "a whole lot of enchillada" en dat bleek ook toen we beneden waren: redelijk gaar!
Aangezien m'n gps ermee stopte tijdens het omhoog fietsen (top voorbereiding) moet ik ff afgaan op utahmtb die zegt dat het ong 40 km lang en 2300m naar beneden is, met ongeveer 300 uphill meters (voor onze versie). Heel tof. Je rijdt eerst in alpien terrein over vette singletrack tussen de aspen (kan af en toe een jump meepikken, ik dacht vooral aan wat ik nog naar beneden moest doen
waarna je op de Kokopelli uitkomt, een kort stuk double track (onderdeel van de kokopelli trail).
Dan pak je de UPS en LPS ( Upper en Lower Porcupine Singletrack, varianten van de bekende Porcupine Rim trail) langs de porcupine rim uitkijkend op castle valley. Dit is echt een machtig stuk met slickrock, ledges en bochtige singletrack. Allemaal niet te moeilijk, maar op een hardtail zoals I wel hard werken!
Zoals je hierboven ziet kan je af en toe best een aardige drop maken
De dag erna zijn we Canyonlands in geweest en hebben we gefietst in het Intrepid system, een leuk ontspannen singletrack van 13km die vooral savonds echt fijn is (temperatuur en uitzicht met zon in rug op Moab en Slickrock en de La Sal mountains erachter).
Inmiddels waren we wel redelijk klaar met Moab. Niet vanwege het fietsen, maar wel met het dorp. Maar we moesten toch zeker nog even Slickrock fietsen (ivm valkans maar ff kleine camera meegenomen, die helaas geen power had... maar we zijn dr geweest hoor
en het is een hele vette trail! En bizar dat er lui zijn die dat dus met hun crossmotor ook doen, dat lijkt me wel helemaal listig..
Misschien was ik gisteravond iets te kort door de bocht: Moab is fantastisch fietsen in een prachtige, super bijzondere omgeving. Het rijden op rots is even wennen en draait vooral om zelfbeheersing wat mij betreft
Echt wel een plek om terug te komen, maar een beetje een kermis ook, ipv een echt gevoel (denk aan Chamonix bv wat dat betreft). en een beetje heet, eind mei
to be continued...